-
1 rachuba
- by; -by* * *f.przest. (= liczenie) calculation, count; pomylić się w rachubach przen. (= przeliczyć się) miscalculate, back the wrong horse; stracić rachubę czegoś lose count of sth; nie wchodzić w rachubę be out of the question; wchodzić w rachubę come into consideration.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rachuba
-
2 rachuba
stracić pf rachubę czasu das Zeitgefühl verlieren -
3 rachuba
-
4 rachuba
сущ.• граф• подсчёт• расчет• расчёт• счет• счёт* * *rachub|a♀ 1. уст. счёт ♂; расчёт ♂;stracić \rachubaę czasu потерять счёт времени;
2. \rachubaу мн. перен. расчёты;zawieść się w \rachubaach просчитаться;
3. уст. счетоводство ň, бухгалтерия;● brać coś w \rachubaę принимать в расчёт, учитывать что-л.+1. rachowanie, liczenie 2. płany, nadzieje, widoki 3. rachunkowość
* * *ж1) уст. счёт m; расчёт mstracić rachubę czasu — потеря́ть счёт вре́мени
2) rachuby мн, перен. расчётыzawieść się w rachubach — просчита́ться
3) уст. счетово́дство n, бухгалте́рия•Syn: -
5 kalendarz
m 1. (metoda obliczania czasu) calendar- chiński kalendarz the Chinese calendar2. (spis dni) calendar, diary- kalendarz ścienny/kieszonkowy a wall/pocket diary3. (terminarz) calendar- kalendarz życia kulturalnego a calendar of cultural events- kalendarz imprez sportowych a calendar of sports events- kalendarz spotkań a calendar of meetings- kalendarz kościelny the Church calendar- □ kalendarz gregoriański Hist. the Gregorian calendar- kalendarz juliański Hist. the Julian calendar- kalendarz księżycowy Astron. the lunar calendar- kalendarz republikański Hist. the Revolutionary calendar- kalendarz słoneczny Astron. the solar calendar- kalendarz wyborczy Polit. the election calendar* * *-a; -e; gen pl; -y; m* * *miGen. -a1. ( rachuba czasu) (t. drukowany) calendar; kalendarz gregoriański/juliański/republikański Gregorian/Julian/Revolutionary calendar; kalendarz ścienny wall calendar; kalendarz reklamowy advertising l. publicity calendar.2. (= terminarz, plan) calendar; kalendarz biurowy desk calendar; Br. (desk) diary; kalendarz wyborczy voting calendar.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kalendarz
-
6 rachub|a
Ⅰ f 1. przest. (obliczanie) calculation- kalendarzowa rachuba the calendar calculation2. przest. (dział) counting house daw. Ⅱ rachuby plt (plany, nadzieje) pomylił się w swoich rachubach he was wrong in his calculations- nasze rachuby na podwyżkę zawiodły our hopes for a salary rise were dashed■ wydawał pieniądze bez rachuby he spent money recklessly- brać kogoś/coś w rachubę to take sb/sth into consideration- nie wchodzić w rachubę to be out of the question- on nie wchodzi w rachubę, jest za młody do tej pracy he’s too young, so he can’t be considered for the job- stracić rachubę czegoś to lose count a. track of sth- stracić rachubę czasu to lose all sense of time, to lose track of timeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rachub|a
-
7 Zeit
Zeit [ʦ̑aɪt] <-, -en> fzur Verfügung stehende \Zeit czas pozostający do dyspozycji2) (Uhr\Zeit) czas m [zegarowy]3) (\Zeitraum)in letzter \Zeit ostatnimi czasyeine \Zeit lang przez pewien czasdie gute, alte \Zeit stare, dobre czasy5) (\Zeitpunkt)zu gegebener \Zeit o ustalonej porzees ist an der \Zeit etw zu tun już pora coś zrobić6) (Normal\Zeit) rachuba f czasumitteleuropäische \Zeit czas środkowoeuropejski7) zur \Zeit obecnie -
8 Zeitrechnung
См. также в других словарях:
rachuba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. rachubabie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} sposób obliczania czegoś; obliczanie, rachowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kalendarzowa rachuba czasu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rachuba — ż IV, CMs. rachubabie; lm D. rachubaub 1. przestarz. «rachowanie, obliczanie, liczenie, także sposób liczenia» Kalendarzowa rachuba czasu. ◊ dziś żywa: Stracić rachubę czasu «stracić orientację w czasie» ◊ Coś (nie) wchodzi w rachubę «coś (nie)… … Słownik języka polskiego
czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… … Słownik języka polskiego
chronologia — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIb, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kolejność zdarzeń, zjawisk, procesów następujących po sobie w czasie; następstwo w czasie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chronologia podbojów kolonialnych … Langenscheidt Polski wyjaśnień
średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… … Słownik języka polskiego
geochronologia — ż I, DCMs. geochronologiagii, blm «dział geologii zajmujący się rachubą czasu i datowaniem zjawisk w historii kuli ziemskiej» ∆ Geochronologia względna «dział geologii zajmujący się określaniem wieku warstw skalnych i czasu trwania procesów… … Słownik języka polskiego
era — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. erze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kategoria związana z rachubą czasu: lata, liczone od jakiegoś ważnego wydarzenia w przeszłości, przyjętego za początek i punkt odniesienia … Langenscheidt Polski wyjaśnień
miejscowy — miejscowywi 1. «właściwy danemu miejscu, związany z daną miejscowością, danym terenem; lokalny, tutejszy» Ludność miejscowa. Miejscowe władze. Miejscowa gwara. Miejscowe gleby. Miejscowy patriotyzm. Miejscowe zwyczaje, stosunki. ∆ Czas miejscowy… … Słownik języka polskiego
nasz — nasi, odm. jak przym. «zaimek dzierżawczy odpowiadający zaimkowi osobowemu my» a) «oznacza, że to, co jest wyrażone przez rzeczownik, do którego się odnosi, jest w posiadaniu, w użytkowaniu itp. zespołu osób, z których jedną jest mówiący, lub… … Słownik języka polskiego
